Tuesday, February 15, 2011

"The Jennifer Sarangay" entry

Just yesterday, one of my closest colleague was called by my boss for a close door conversation.

We never expected anything about the meeting.

Baka kasi tungkol lang sa trabaho or panibagong workload lang naman ang idi-discuss sa kanya.

After a couple of minutes, she went out of our boss' office smiling.

So I assumed na good news ang sinabi sa kanya ni boss.

Then suddenly, she gave me a note:

"Starting tomorrow, sa VPA na ko."

VPA is one of our sister company.

Our office is located on the 7th floor while VPA was on the 4th.

After reading it, I just smiled back to her and replied with a note of a frown face emoticon.

This morning, before she leave our office, she gave me sandwich and said:

"Bye Lawn. Mami-miss kita."

I was so sad after hearing it straight from her.

Though we're just on the same building, iba pa rin yung kasama namin sya sa office.

Katawanan.

Kasabay sa lunch.

Binabalahura.

Nangbabalahura.

Well, maybe I'm just over-reacting on the situation.

I don't know.

:(

***

Tuesday, February 1, 2011

Kinilig. Kinikilig. Kikiligin.

Before, nalilito ako sa feelings na "infatuation", "crush", "admiration" and "love".

Now, hindi pa rin ako sure sa mga words / feelings na yan.

But I'm sure, naramdaman ko na lahat ng mga feelings na yan sa iba't ibang babaeng naging parte ng buhay ko.

Heto sila.

* Ikaw ang kauna-unahang babaeng binigyan ko ng rose. Grade two tayo noon. Valentine's day. Kinuha ko pa yung nalalantang rose sa Ate ko na kakatapos lang mag-celebrate ng 18th birthday. Hindi natin alam, tayo palang dalawa ang maglalaban para sa title na Valedictorian.

* Dahil pareho tayong MEDYO malusog, pinakanta tayong dalawa ng adviser natin during our Recognition Day. Akalain mong kinanta natin ang "Sometimes When We Touch".

* Transferee ka noon sa elementary school na pinapasukan ko. Maganda ka. Maputi. Chinita. Grade 5 ako, grade 4 ka. Tinropa ko ang mga tropa mo para mapalapit ako sa'yo. Napalapit ba ako sa'yo? Parang hindi naman yata.

* You caught my attention during our first day in high school. Nangangapa pa ako noon dahil wala akong kilala sa section natin hindi tulad mong may mangilan-ngilan ng kilala. Matalino ka. Galing ka sa school kung saan laging pinagdarausan ng mga Quiz Beez, Sports Tournament, etc.

* Pareho tayong nasa highest section that time. Ang pinagkaiba lang, first year ako at second year ka naman. Member ka ng dance troupe ng school natin katulad ng mga kaibigan mo. Maganda ka. Dahil siguro nabaliw rin ako sa'yo, ginamit ko ang nickname mo bilang codename ko sa Monito Monita ng section namin. Laban? :)

* Ewan ko kung anong nakita ko sa'yo. Hindi ko alam. Basta naging crush na lang kita, dahilan kung bakit naging magka-"loveteam" tayo sa section natin. Tayong dalawa pa ang magka-duet sa subject na PEHM. kung saan kinanta natin ang "My Valentine". Kinilig ako noon dahil isang microphone lang ang gamit natin. Sana kinilig ka rin.

* Second year high school ako noon. First year ka naman. Classmate ka ng childhood friend ko. Lagi kang mag-isang naghihintay ng tricycle pauwi. Cute ka. Kaya kinuha ko ang number mo from my childhood friend. After our first telephone conversation, naging malapit na tayo sa isa't isa. Lagi tayong magka-usap sa telephone. Nagpapalitan pa nga tayo ng sulat. Inamin ko sa'yong crush kita. Nilayuan mo ko. Pero matapos mo kong layuan, nagdecide akong wag ng i-pursue ang nararamdaman ko sa'yo. Kaya hanggang ngayon, magkaibigan pa rin tayo. Kampay para dyan!

* Una kitang nakita sa programang "Wish Ko Lang". Simula noon, lagi na akong nanonood ng programa mo. Natuwa naman ako ng malaman kong lilipat ka na sa Channel 2 sa kadahilanang laging mga palabas sa Channel 2 ang pinapanood sa bahay. Meaning, lagi na kitang napapanood. Hanggang ngayon, crush pa rin kita kahit na napapansin na ng mga officemates ko na medyo humahaba na ang buhok mo ngayon. Hindi kasi kami sanay na naitatali mo ang buhok mo.

* Third year high school tayo pareho. Tatlong taon na tayong magka-klase. Pero hindi tayo ganoong nagpapansinan. Siguro dahil magka-iba tayo ng grupo ng kaibigan. Minsan, dumaan ka sa harapan ko. Maganda ka pala. Singkit ang mata mo. Maganda ang boses mo. Simula noon, naging crush na kita. Hindi ko alam, may nararamdaman din pala sa'yo ang isa sa mga kaibigan ko. Hindi lang sya, pati yung iba nating classmates ay may nararamdaman rin sa'yo. Fourth year na tayo. Minalas na napa-iba ako ng section. Pero hindi ako tumigil para mapalapit sa'yo. Nakikipagpalitan ako ng sulat sa'yo. Natuwa naman ako dahil sinasagot mo ang mga yun. Nalaman ko na hindi ka pa pwedeng ligawan kaya nagulat na lang ako ng sagutin mo siya na galing sa ibang section. Nagalit ako noon, kahit wala naman akong karapatan.

* We belong on the same group of friends. Pero hindi tayo ganoong kadikit. Pero natuwa na lang ako dahil may pagkakapareho pala tayo. Nagsimula tayong maging close. Lagi tayong nag-uusap sa telephone. Basta, naging close tayo. Pero alam ko na hanggang friendship lang talaga ang kaya mong i-offer sa akin. Tinanggap ko naman yun. Wala naman ako sa katayuan para magreklamo pa.

* First year college. Ikaw ang kauna-unahang babaeng nakita kong naka-rubber shoes with matching palda. Mahinhin ka. Tahimik. Hindi mo naman talaga malalaman na crush kita kung hindi lang sinabi sa'yo ng kaibigan mo na nagkataong classmate ko nung elementary. Karaniwan na yata sa babae ang umiwas kapag nalaman nilang may nararamdaman sa kanila ang isang lalaki. Ayun, iniwasan mo ko. Pero, parang friendship na rin natin ang nagdesisyon. Friendship na rin ang nagsabi na hanggang friends na lang tayo. Pero may agreement tayo na once we reach 40 years old tapos wala pa rin tayong partner, tayo na. Ginaya natin yan sa movie ni Sharon Cuneta and Aga Muhlach.

* I attended the orientation of NSTP / ROTC during my first year in college. Sa orientation na yun malalaman ng mga students kung sa NSTP ba or sa ROTC sila sasali. Nakita kita bigla, bilang isa ka sa mga officers ng ROTC. Nagulat na lang ako ng malaman kong pareho pala tayo ng course ni kinukuha. Naisip kong sumali sa ROTC pero sawa na kasi ako sa mga trainings at push-ups dahil officer ako dati sa CAT when I was in high school kaya hindi na lang ako nag-pursue. Nakipag-kilala na lang ako sa'yo during our Acquiantance Party. Ayun, kalog and makulit ka rin naman pala.

* May seminar sa Room 110. Invited ang lahat ng Psychology students. Ikaw ang speaker. Wala akong naintindihan sa lecture mo dahil nakatulala lang ako sa'yo. Buntis ka that time kaya hindi ka namin nakasama during our second year in college. I was shocked and surprised when we discovered na magiging professor ka namin sa mga major subjects namin. I strove hard in our subjects para magpa-impress sa'yo. Marami akong kagaguhang ginawa for you. Isa na rito ang pagtago ng Chokies cookies na binigay mo sa amin as a conzolation prize. May blog entry rin ako na dedicated sa'yo.

* Four years tayong magka-klase. Pero sinabi ko ang feelings ko sa'yo during our fourth year. Tinanong ako ng mga kaibigan natin kung ano ang nakita ko sa'yo. Wala ka kasing arte sa katawan. Nagja-jive yung personalities natin. Tulad ng iba, nailang ka sa akin. Pero naging normal rin ang lahat after noon. And after noon, alam ko na kung saan ako lulugar. Now, we are constant chatmates and the bond are still there.

* Kung meron akong binigyan ng isang rose when I was in grade 2, ikaw naman ang kauna-unahang binigyan ko ng isang dosenang roses. That was during my second to the last day of my stay in my previous company. Dumagundong ang buong office ng dumating yung pinadeliver kong roses. Nag-blush tayo pareho. On my last day, I invited you for a dinner. I was so glad to hear that you granted my invitation. After that, nawala ang communication natin dahil na rin sa paglipat ko ng ibang kumpanya. After couple of months, nagkaroon tayo ng constant communcation. Noong nagparamdam na ko na gusto kitang ligawan, nagpasaring ka at sinabi mong magco-concentrate ka muna sa review dahil magte-take ka ng exam para maging CPA ka na. So we ended up as textmates.

Kilala mo ba sila lahat?

***